การ  Coupe-Chou  ไม่ได้เป็นอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันเสมอไปที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ที่ทางเดินสูงชันขนาดเล็กนําเราไปสู่ห้องอุ่นขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์ ร้านอาหารในปี 1962 ซึ่งเป็นปีที่เปิดมีเพียงห้องเดียวที่เรียกว่า "Barber" และตอนนี้อยู่ตรงกลางของสถานประกอบการ

งานยังคงดําเนินต่อไปหลังจากเปิดและถ้าห้องรับประทานอาหารเพียงแห่งเดียวมีเสน่ห์อยู่แล้วมันก็ยังคงเป็นผลข้างเคียงที่เราโพล่งออกมาเท่าที่จะทําได้

ดังนั้นลูกค้าที่ไม่ได้จองจึงคุ้นเคยกับการรอในห้องใต้ดินที่มีความสูงไม่เกินหนึ่งเมตรหกสิบ ดังนั้นพวกเขาจึงรอค่อมไปอย่างชาญฉลาดสําหรับตาของพวกเขา และฉันต้องการชี้แจงว่าบ้านไม่ได้คืนเงินค่ากายภาพบําบัดอย่างแน่นอน! แต่ปารีสทั้งหมดรีบมีความสุขในการรอพับครึ่งในห้องใต้ดินที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองหลวง! นี่เป็นจุดเริ่มต้นของความสําเร็จจริงๆ

เย็นวันหนึ่งเมื่อห้องใต้ดินเต็มไปด้วย scoliosis ในอนาคตให้เข้าสู่  Coupe-Chou โฮสต์ของขาประจํา: เพื่อนตลอดชีวิต Francis Joffo, Jean Le Poulain และ Robert Hirsch ดาราที่ยิ่งใหญ่ของโรงละครฝรั่งเศสได้ตัดสินใจที่จะแนะนําบ้านให้กับ ... มาร์ลีน ดีทริช! การต่อสู้ที่  Coupe-Chou จําเป็นต้องได้รับผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่คนนี้ดาวโลกนี้ จากความสําเร็จเราสามารถไปสู่ชัยชนะได้! แต่ก่อนอื่นเราต้องหาสถานที่สําหรับเขาไม่มีคําถามเกี่ยวกับการส่งเขาไปที่ห้องนิรภัยในห้องใต้ดิน! โชคดีที่มีโต๊ะว่างและเราติดตั้งดาวระดับชาติและระดับนานาชาติของเราถัดจากเตาผิง เราห่วงใยดาราหนังมาก แต่ทันใดนั้นความปรารถนาแบบนี้ก็เกิดขึ้นกับคนที่ใหญ่ที่สุดเธอขอห้องน้ํา และที่นั่นผู้กํากับสามคนฟรานซิสนานีฟรานซิสเลมอนเนียร์และคริสเตียนอัซโซปาร์ดีซึ่งคลั่งไคล้ด้วยความยินดี เรากําลังพยายามซื้อเวลา เรานําเสนอเครื่องดื่มเรียกน้ําย่อย เธอถามเป็นครั้งที่สองเรานําอาหารเรียกน้ําย่อยมาให้ เธอถามเป็นครั้งที่สามจําเป็นต้องตอบ และความตายในจิตวิญญาณกรรมการทั้งสามคนของ  Coupe-Chou ผู้ลี้ภัยในความเงียบเหยียดแขนไปทางทางเดินของห้องน้ํา

งานยังไม่เสร็จและเราโพล่งผลข้างเคียงอย่างที่ฉันได้กล่าวไปแล้ว และ Marlene Dietrich กําลังมุ่งหน้าไปยังข้างสนาม

ร้านอาหารไม่มีห้องน้ําจริงๆเราใช้ประโยชน์จากอาคาร ในเวลานั้นอพาร์ทเมนท์ในย่านชนชั้นแรงงานไม่มีสิ่งอํานวยความสะดวกทั้งหมดและ Latin Quarter ในปี 1962 ไม่ใช่เขต bo-bo ในปัจจุบัน ในการเข้าห้องน้ําคุณต้องออกไปที่ลานด้านในเล็ก ๆ ฝนตกและ Blue Angel ต้องเปียกปีกของเขาเพื่อไปถึงประตูไม้ที่กินหนอนซึ่งอาหารอันโอชะเผยให้เห็นขาส่วนล่างของผู้อยู่อาศัย มันเป็นแชทในฟาร์ม

Marlene ผู้ยิ่งใหญ่เปิดประตูและค้นพบเครื่องหมายที่เถียงไม่ได้ของบ้านหลังใหญ่: ห้องน้ําสไตล์ตุรกี! ใช่ห้องน้ําส่วนกลางเหล่านี้เป็นแบบตุรกีเสมอ ความสะดวกสบายคือทั้งหมด!

ในขณะเดียวกันผู้กํากับทั้งสามทั้งฟรานซิสและคริสเตียนก็ค่อยๆกลายเป็นสีขาวเหมือนผ้าเช็ดปาก ครู่ต่อมาประตูลานบ้านเปิดออกว่าใครพูดกับมณฑลด้วยสําเนียงเจอร์แมนิกที่เลียนแบบไม่ได้ของเขา: "มันเยี่ยมมากมันทําให้ฉันนึกถึงการทิ้งระเบิดในช่วงสงคราม!" เธอขบขันตอนเย็นก็รอด และกรรมการทั้งสามคนก็ค่อยๆ กลับคืนสู่สภาพปกติ

แต่แม้จะมีทุกอย่างทุกครั้งที่มาร์ลีนกลับมาดูเหมือนว่าเธอเคยใช้ความระมัดระวังมาก่อน!